Aqui os añadisteis muchos a mi vida.

martes, 3 de julio de 2012

Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.


Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.

Demos, trasgos e diaños, espíritos das nevoadas veigas.

Corvos, pintigas e meigas, feitizos das menciñeiras.

Podres cañotas furadas, fogar dos vermes e alimañas.

Lume das Santas Compañas, mal de ollo, negros meigallos, cheiro dos mortos, tronos e raios.

Oubeo do can, pregón da morte, fociño do sátiro e pé do coello.

Pecadora lingua da mala muller casada cun home vello.

Averno de Satán e Belcebú, lume dos cadáveres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernais cus, ruxido da mar embravecida.

Barriga inútil da muller solteira, falar dos gatos que andan á xaneira, guedella porca da cabra mal parida.

Con este cullerón levantarei as chamas deste lume que asemella ao do inferno, e fuxirán as bruxas a cabalo das súas escobas, índose bañar na praia das areas gordas.

¡Oíde, oíde! os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse no augardente, quedando así purificadas.

E cando esta queimada baixe polas nosas gorxas, quedaremos libres dos males da nosa alma e de todo embruxamento.

Forzas do ar, terra, mar e lume, a vos fago esta chamada: si e verdade que tendes mais poder que a humana xente, aquí e agora, facede cos espíritos dos amigos que estan fora, participen con nos desta queimada.

Ya estando en mi poder unas cuantas imagenes de ese dia, me resulta más facil escribir sobre ello.

El ritual  que fue ante todo gracioso, diversidades de nacionalidades escuchando a una gallega.Cuando termino la frase , por un  momento pense ----como tenga que repetir yo eso!! pero luego parece ser que no fue la única que lo pensaba jajaj.La finalidad era encender las velas con ilusiones que deseabamos , y quemar vengalas con las cosas no buenas que nos ocurrienron, Cuando la gallega dio el pistoletazo de salida, fue cuando creo que todos comenzamos a disfrutar más.
Una brasiliña illusionadisima de cumpliar años rodeada de tanta gente , una gallega que puso toda la ilusión en los preparativos, un italiano que nos dejo absortas con las teorias masculinas, tres carlos a cual más autentico, una colombiana  preciosa, y un juan antonio que ponia el punto de teoria al silencio de pensamientos jajaj por que sé de uno que hubiera dicho que tú no corres , tú levitas ajjajaj
Parecía que nos iba la vida quemando vengalaas jajaj por que todos dejamos las velas para el final, y menos mal por que si el cuerpo de bomberos se presenta esa noche por  aquella sabana del susto! no hubiesemos reacionado como lo hicimos!
Despues del ritual en solitario nos fuimos juntandos cada uno con los más allegados, 

Y a partir de ahi , risas más risas , fotos más fotos, comida entre música, teorias masculinas y femeninas riendo al mismo son!

Aqui quisimos encender juntas una vela! Esta vela nos dejo el impulso  de la noche de san juan, hermosa.
Mi primera noche de San juan en solitario , sin mi triangulo  arrmonioso.Pero mi barby ,cada vez que me preguntas si estoy bien, me  haces saber lo importante que soy para tí!Y como evaluas mis sonrisas y mis silencios.
Esa noche os deje bailando al compas de una luna preciosa, por que mis tiempos son más sosegados y por que al día siguiente me embarcaba en una locura de kilometros.

¡Gracias a todos los que formasteis esa noche!



Lucía.


































































No hay comentarios:

Publicar un comentario